Sensiz Her Deplasmanda Öksüz Evlatların

Samsunspor taraftarları arasında bir gelenek vardı yıllardır süregelen.Deplasmana gitmeden önce Şirin Ana'nın eli öpülür,hali hatırı sorulur sonra yola çıkılırdı.Tabi Şirin Ana geride kalır mı hiç? Otobüsün en ön koltuğunda yerini alır yakın veya uzak fark etmez alkışlar ve tezahüratlar eşliğinde deplasmanın keyfini çıkarırdı evlatlarıyla.Bu yönüyle sadece Samsunspor taraftarları değil ülke genelinde tanınırdı Taraftarın annesi.

Küfür istemezdi ne deplasmanda,ne de otobüste.Olası bir küfürde hemen kızar 'küfür yok ,küfür yok' diye uyarı çekerdi.Hatta çok kızarsa her anne gibi fazlasıyla tepki gösterir o masum tehditlerini savururdu.Buna genelde gerek kalmazdı,zira evlatları onu dinlerdi her defasında.O da her deplasmanda onları korumak kollamak adına siper olurdu önlerinde.Bir gün Eskişehir deplasmanında polis copuna maruz kalan taraftarların önüne geçip polise karşı 'vurmayın evlatlarıma' diyerek korumaya çalıştığı o an hiçbir zaman hafızamızdan silinmeyecek kuşkusuz.

Herkesin tanıdığı en iyi en cefakar Samsunsporlulardan biriydi nam-ı diğer Şirin Ana...Herkesin imrenerek saygıyla baktığı Samsunspor'un Şirin Anası.Acı bir şekilde ayrıldı aramızdan Rukiye teyzemiz.Ve şampiyonluğumuzu kutladığımız bugünlerde gözlerimiz hep Şirin anamızı ve Teoman ağabeyi arıyor.Şirin anamızın o gür sesiyle tezahürat yapışını,Samsunspor'a karşı yapılan yanlışların karşısında o dik duruşunu özledik.Nur içinde yat Şirin Ana'm.Acın içimizde hep taze kalacak...